Over ons

‘Een knusse, open plek en niet te groot.’(Sylvana en Lisanne)

Het intieme kerkgebouw van Doeveren vormt het hart van de PKN-gemeente en van het  dorp. In een open en ontspannen sfeer wordt daar iedere zondagmorgen om 10.00 uur de kerkdienst gehouden. Gastpredikanten uit de hele breedte van kerk gaan er dan voor. Deze afwisseling houdt de diensten interessant en levendig. Eenzijdigheid is de gemeente vreemd. Men houdt elkaar vast door rekening te houden met de verschillende geloofsbelevingen die er zijn.

De gemeente is qua ledenaantal klein. Het aantal kerkgangers varieert van 20 - 40. Toch bestaat zij nog steeds. Een bijna voltallige kerkenraad geeft leiding. De kerk leeft, niet in de laatste plaats door een sterk saamhorigheids- en verantwoordelijkheidsgevoel. Geloof is belangrijk. Men is loyaal en betrokken op elkaar. Ook niet-leden vinden dat de kerk voor het dorp bewaard moet blijven. Nieuwe leden zijn uiteraard meer dan welkom om de gelederen te versterken. Wie mee wil doen, kan mee doen. Graag!

Begonnen met een randje Gereformeerde Bond, zou je de identiteit van de gemeente nu kunnen omschrijven als confessioneel-evangelisch. Maar men zit niet strak in het keurslijf van een bepaalde kerkelijke kleur. Doeveren is zichzelf. Ze is tolerant. Het gaat meer om het waarmaken van het evangelie, dan bakkeleien over wat het ware geloof zou zijn. 

De invloed van de HGJB-predikanten uit het recente verleden is nog altijd merkbaar. Het onderkomen de Crocus, een synoniem voor jeugdwerk, is een begrip in de regio. De jonge voorgangers uit die tijd zochten naar ruimte voor de kinderen en de jongeren. Er kon veel in de eredienst. Die traditie is bewaard gebleven. Als de kinderen niet naar de kinderclub gaan, dan wordt hun aanwezigheid in de dienst als prettig en vanzelfsprekend ervaren. De gemeente is zuinig op de volgende generatie. Regelmatig vinden er daarom gezinsdiensten plaats.

Tegenwoordig komen de jongeren uit het dorp en de omgeving in Doeveren bij elkaar, nu onder de naam Friends. Een aantal keren in het jaar worden er op zondagsavond voor hen VIP-diensten gehouden met een evangelische invalshoek. Maar niet alleen voor hen. Ook oudere gemeenteleden vinden het inspirerend om Opwekkingsliederen te zingen en het evangelie in een vrijer jasje gegoten te beleven. 

Eveneens wordt er een gesprekskring over actuele thema’s voor jongeren georganiseerd.

Door de week staat het omzien naar elkaar hoog in het vaandel. Trouwens niet alleen naar de eigen mensen. De kerk wil van betekenis zijn voor het hele dorp. Het gaat om  vriendelijkheid, warmte en behulpzaamheid. Aan de onderlinge verbondenheid wordt kracht, troost en levensvreugde ontleend.

Hieronder volgen twee recente artikelen uit de Voetius over de identiteit van de PKN-gemeente Doeveren en wel uit het nummer van 15 mei en 5 juni 2024. De interviews vormen een mooie aanvulling op de profielschets. Ze zijn geschreven door ds. Bert van der Linden, de predikant voor hulpdiensten in Doeveren. 

 

Over ons

Wie nieuwsgierig is naar de Doeverse kerkelijke gemeente, kan terecht op de website. Onder het kopje ‘Over ons’ valt de profielschets te lezen. De oude tekst kon best een face lift gebruiken. Voor het herschrijven ervan leverden oudere en jongere leden input. Ook niet-leden werden geïnterviewd. ‘Hoe kijkt u tegen de kerk van Doeveren aan?’ luidde de vraag. 

Een dorpsgenoot vatte de vraag in eerste instantie letterlijk op. ‘Ik zie vanuit mijn stoel op zondagmorgen de kerkgangers naar binnen gaan en na een goed uur weer naar buiten komen. En wat mij opvalt? Ik zie nooit zuurpruimen tevoorschijn komen. Met opgewekte gezichten staan zij voor de kerkdeur nog even een praatje te maken. ‘Het is een blijde kerk’, merkte iemand, die pas kennis had gemaakt met de gemeente, op. De geïnterviewde bracht ook een minpuntje naar voren: ‘Ik mis het café tegenover de kerk.’ 

Toen ging hij in op de figuurlijke betekenis van de vraag, hoe hij aankeek tegen de  mensen van de kerk. Enkele jaren geleden was hij in het dorp komen wonen. Overschrijven naar de plaatselijke kerk hoefde niet. Hij was kerkloos. Het verraste hem daarom, dat hij met een grote bos bloemen verwelkomd werd door een club, waar hij niet bij thuis hoorde. ‘Het zijn vriendelijke, behulpzame en gastvrije mensen’, merkte hij op. ‘Ook voor buitenstaanders.’

‘Ieders opvatting wordt volgens mij gerespecteerd’, ging hij verder. ‘Er is vrijheid van denken bij hen. Deze kerk is niet streng. Het is een open gemeenschap.’ Een vrouw die pas aangeschoven was, ervoer hetzelfde. ‘Je mag zijn wie je bent. Je mag eruit zien, zoals je zelf graag wilt.’ Ze voelde zich er prettig bij. En voor een moeder niet onbelangrijk: ‘Ook de kinderen kunnen zichzelf zijn. Die van mij gaan graag naar de dienst.’ En welke boodschap er volgens haar wordt uitgedragen? ‘ ’t Gaat over de liefde. Niet die regels. Leven vanuit de liefde, daar draait het om.’ 

Zondag is het Pinksteren. ‘De vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Gal. 5 : 22)’, schrijft Paulus. 

Ds. Bert van der Linden
 

Over ons (vervolg)

De gemeente van Doeveren is een jonge kerk. ‘De gemiddelde leeftijd is 28’, vertelde men mij, toen ik twee jaar geleden als predikant voor hulpdiensten begon. Ik heb vorige week twee jongeren gevraagd naar hun ervaringen met de kerk. Het leverde interessante input voor de face lift van de website op. Beiden voelen zich erg op hun gemak. Ze spreken over de kerk als een knusse en open plek en niet te groot. ‘Er is voor iedereen een warme ontvangst’, zeiden ze. ‘Het is niet moeilijk contact te hebben en een praatje te maken.’ ‘Je mag zijn zoals je bent.’

Uiteraard hebben beide dames ook zo hun vragen en twijfels. Maar het is niet moeilijk om daar mee voor de dag te komen. ‘Het is fijn als je je comfortabel voelt om vragen te stellen.’ Hoezo geloven? Kun je God vertrouwen? Maakt God zieken beter? En met een verwijzing naar de catechese vulden ze aan: ‘Mooi als er dan begrijpelijke antwoorden komen.’ 

De twee zijn zich bewust van hun positie. ‘Wij vormen de toekomst van de kerk.’ ‘Daarom moet de kerk meer van nu worden, meer van jongeren’, vroegen ze om erkenning. Maar ze kwamen niet als beeldenstormers over. Het gaat volgens hen om evenwicht tussen wat ouderen willen en de volgende generatie. ‘Fijn dat er daarom verschillende soorten diensten in Doeveren zijn.’ Hun theologische motivatie hierbij? ‘Misschien denkt God ook nu wel over bepaalde dingen anders dan vroeger.’ Het zou zomaar kunnen.

‘Hoe steekt voor jullie geloven in elkaar’, vroeg ik. ‘Geloof is een kracht, die je in jezelf vindt. Geloof is mentaal, een positieve instelling bij jezelf. Een gevoel ook dat je waar je mee rondloopt, ergens kwijt kunt. Het idee dat God bij mij is. Als je ziek bent geeft geloof rust, ook al wordt je niet letterlijk beter.’ Ik was nieuwsgierig naar wat zij op de nieuwe website zouden willen zetten. Ze wisten wel iets: ‘Kom lekker op de fiets naar onze kerk. Het is een mooi ritje. Voel je na bepaalde diensten thuis in de buurtschuur. Maak er nieuwe vrienden!’ Waarvan acte.

Ds. Bert van der Linden